• 09170005299
  • info@VaredatKala.com

بارنامه , تعریف بارنامه , انواع بارنامه , قوانین بارنامه , بارنامه چیست؟ , مشخصات بارنامه چیست؟ , نحوه صدور بارنامه , عکس بارنامه , نام قدیم بارنامه , بارنامه حمل با کامیون, نمونه بارنامه , صدور بارنامه , بارنامه دریایی , بیمه نامه , اصطلاحات کشتیرانی , باربری , شرکت حمل و نقل بین المللی

تعریف بارنامه

سندی است که حمل کننده یا نماینده وی پس از وصول کالا صادر می نماید و حاکی از حمل کالای معینی از یک نقطه (مبدا حمل) به نقطه دیگر (مقصد حمل) با وسیله حمل مورد توافق ( کشتی ، قطار ، کامیون ، هواپیما و یا ترکیبی از آنها ) در مقابل کرایه حمل معینی می  باشد

 

انواع بارنامه رایج در حمل و نقل

نوع بارنامه با توجه به نوع وسیله مورد استفاده معین می‌شود. به عبارت دیگر، با توجه به این که کالاهای مختلف، با وسایل گوناگون حمل می‌شوند، از بارنامه‌های متفاوتی استفاده می‌شود، که رایج‌ترین آنها به شرح زیر می  یاشد :

•    بارنامه دریايی : حمل با کشتی (Ocean/Marine Bill Of Lading)

•    راه‌نامه (بارنامه) هوایی : حمل با هواپیما (Airway Bill)

•    راه‌نامه (بارنامه) راه آهن : حمل با قطار (Railway Bill)

•    راه نامه (بارنامه) : حمل با کامیون (CMR/TRUCK Way Bill)

•    بارنامه سراسری : حمل با کامیون، قطار، کشتی (Through Bill Of Lading)

•    بارنامه حمل مرکب فیاتا (Combined Transport Bill Of Lading)

 

بارنامه دریایی (Ocean/Marine Bill Of Lading)

سندی است که توسط شرکت کشتیرانی و یا نماینده آن در مقابل دریافت کالا و مشخص شدن پرداخت هزینه آن جهت حمل صادر می گردد و در صورتی که کالا در کشتی مشخص جهت حمل به مقصد معینی بارگیری شود بارنامه صادره به  صورت On Board خواهد بود. در این بارنامه مشخصات کامل بار قید و توسط فرمانده کشتی امضاء می گردد و به  موجب آن تعهد می شود بار توسط کشتی به مقصد حمل و تحویل گیرنده داده شود

 

انواع بارنامه های دریایی   

الف) از نظر موقعیت کالا

1.    بارنامه دریایی کالای بارگیری شده  («B/L»  Shipped Bill of Lading)

نشان دهنده این است که کالا توسط متصدی حمل تحویل گرفته شده و در کشتی بارگیری شده است. بر روی چنین بارنامه ای عبارت «Shipped» یا «On Board» قید می شود.

2.    بارنامه دریایی کالای دریافت شده  (Received for Shipment B/L)        

نشان دهنده این است که کالا توسط متصدی حمل، برای حمل دریافت شده اما بارگیری نشده است. در عمل، بانکها از قبول چنین بارنامه  ای خودداری می کنند مگر اینکه در قرارداد بین خریدار و فروشنده، اعتبار آن مورد پذیرش واقع شود.

ب) از نظر تعداد وسیله حمل

3.    بارنامه دریایی مستقیم  (Direct Bill of Lading)

برای حمل کالا از بندری به بندر دیگر بدون تغییر کشتی و ارسال مستقیم کالا به گیرنده استفاده می شود.

4.    بارنامه حمل مرکب  (Combined Bill of Lading)

در مورد حمل کالا با بیش از یک نوع وسیله حمل و تحت حمل و نقل مرکب یا چند وجهی استفاده می  شود. صادر کننده این نوع بارنامه، یعنی متصدی حمل و نقل چند وجهی ؛ مسئولیت حمل از زمان دریافت کالا تا تحویل آن را بر عهده دارد

توضیح: تحت تاثیر شیوه حمل و نقل مرکب، گروه  هایی با نام Non Vessel Operating Carrier (NVOC) یا Non Vessel Operating Common Carrier (NVOCC) ، وارد فعالیت حمل و نقل شده اند. این متصدیان حمل، بارنامه را برای حمل کالا با کشتی یا وسیله حملی صادر می  کنند که نه مالک آن هستند و نه اداره آن را بر عهده دارند و عمدتا در حمل کالا با کانتینر فعالیت می  کنند. زیرا گسترش استفاده از کانتینر برای حمل و نقل کالا باعث گسترش و تسهیل حمل و نقل مرکب شده است. در کشتیرانی کانتینری که امروزه بیشتر فعالیت مربوط به کشتیرانی لاینر را شامل می شود، شرکت کشتیرانی، هم مدیریت کشتی و هم مدیریت بار را بر عهده دارد. یعنی هم مالک کشتی است و هم مالک کانتینرها. با روی کار آمدن NVOCCها، شیوه کاری به این سمت گرایش می  یابد که کشتیرانی ها فقط مدیریت کشتی را به دست بگیرند و مدیریت کانتینر و بار را NVOCCها  به دست بگیرند

5.    بارنامه سراسری (Through Bill of Lading)

مانند بارنامه مرکب است، اما این نوع بارنامه زمانی صادر می شود که یک حلقه از زنجیره حمل و نقل، الزاما دریایی باشد.

ج) از نظر شرایط کالای مورد حمل

6.    بارنامه دریایی تمیز یا غیر مخدوش (Clean Bill of Lading)

اگر در بارنامه ذکری از معیوب بودن کالا یا بسته بندی آن نباشد و به ضمیمه آن نیز یادداشتی نباشد، بارنامه تمیز یا غیر مخدوش یا بدون قید و شرط نامیده می شود. البته بارنامه باید دارای این شرایط باشد. در غیر این صورت ارزش و اعتبار خود را از دست می دهد. روی چنین بارنامه  ای این عبارت قید می-شود:

Received in Apparent Good Order and Condition

7.    بارنامه دریایی غیر تمیز یا مخدوش (Claused Bill of Lading)

در آن صریحا در مورد نقص و عیب کالا یا بسته بندی آن قید شده است. در معاملات مبتنی بر اعتبارات اسنادی، بانکها از قبول بارنامه های مخدوش «Claused»  خودداری می کنند.  

د) از نظر نوع خدمات حمل و نقل

8.    بارنامه تحت خدمات منظم کشتیرانی (Liner Bill of Lading)

این نوع بارنامه برای محموله کشتی  هایی صادر می شود که دارای برنامه حرکت مشخصی بوده و مسیرهای مشخصی را طی می کنند (همان خطوط لاینر).

9.    بارنامه تحت خدمات کشتیرانی ترمپ (Charter Party Bill of Lading)

برای کالاهایی که با کشتی اجاره  ای حمل می شوند صادر می  شود. حمل بار تحت این نوع بارنامه، تابع قرارداد چارتر (اجاره) می  باشد. مثلا یک فردی کشتی را اجاره بلند مدت می  کند و خود او که اجاره کننده کشتی است، از یک، دو یا چند صاحب کالا، کالا برای حمل دریافت می  کند. در این صورت اجاره کننده اول، به هر یک از صاحبان کالا بارنامه می  دهد نه اینکه با آنها چارترپارتی تنظیم کند. این بارنامه  ها تحت چارترپارتی صادر می  شوند. این نوع بارنامه  ها مورد قبول بانکها نمی  باشند مگر اینکه خلاف آن شرط شده باشد

 

كاركرد بارنامه (B/L):

بارنامه به عنوان یك سند كلیدی در كشتیرانی و حمل و نقل چند كاربرد دارد. از جمله :

1- نشان دهنده قرارداد حمل است  (Evidence of contract of carriage)

2- رسید كالا است (The receipt of goods)

3- سند مالكیت كالا است  (Document of title to the goods)

1-    بارنامه نشان دهنده این است كه كالا یا بار برای حمل به مقصد تعیین شده به حمل كننده تحویل داده شده است و ضوابطی كه حمل و نقل طبق آن انجام می شود را با جزئیات و یا با اشاره به مرجع آن نام می برد

2-    نشان دهنده این است كه حمل كننده بار را تحویل گرفته است

(Carrier must “Deliver what he received as he received it” unless relieved by the excepted perils)

3-    سند مالكیت كالا: سندی است كه طبق آن به دارنده آن اجازه داده می شود بعد از رسیدن كشتی به مقصد، بار را از حمل كننده تحویل بگیرد. هم چنین بارنامه به دارنده آن اجازه می دهد تحت ضوابط قرارداد حمل، در صورت فقدان كالا یا آسیب دیدن آن، ادعای خسارت كند. طبق قانون، مالكیت بارنامه برابر است با مالكیت كالا. یعنی دارنده آن مالك كالا شناخته می شود

اگر بارنامه از نوع “Negotiable” باشد، یعنی قابل معامله و انتقال می باشد و هر كس آن را داشته باشد مالك كالا شناخته می شود. اگر از نوع “Non-negotiable” باشد یعنی غیرقابل معامله و انتقال به دیگری می باشد و معمولا پشت نویسی شده و تنها یك مالك دارد كه نام او ذكر شده است

Several Original Bills of Lading:

شیوه معمول این است كه بارنامه در سه نسخه اصلی صادر می شود و در بندر مقصد تنها كافیست كه دریافت كننده كالا، یك نسخه را كه مربوط به اوست ارائه دهد. اگر بار به بندری غیر از مقصد تعیین شده در بارنامه منتقل شود، هر سه نسخه اصلی بارنامه باید ارائه شود

Bill of lading has not arrived:

گاهی اتفاق می افتد كه بارنامه به موقع به بندر تخلیه نمی رسد. در مسیرهای كوتاه و مخصوصا در مورد كشتی های تانكر این مشكلی رایج است زیرا ممكن است مواد نفتی در حالی كه در كشتی در حال حمل می باشند چندین بار فروخته شوند. در این وضعیت حمل كننده هرگز نباید بار را بدون ارائه بارنامه تحویل دهد

.

كنوانسیون های بین المللی مربوط به بارنامه:

كمیته حقوق دریایی انجمن حقوق بین الملل در سپتامبر 1921 در شهر Hague همایشی برگزار كرد تا قوانینی مربوط به بارنامه اتخاذ كند كه طبق آن حقوق و وظایف مالكین كشتی و مالكین كالا به صورت بین المللی یكپارچه شود. قوانینی كه در مورد آن توافق شد، بعد از بازنگری، در یك كنفرانس دیپلماتیك در بروسل، 25 آگوست 1924، با عنوان ” كنوانسیون بین المللی در مورد یكپارچه سازی قوانین خاصی مربوط به بارنامه

 (The International Convention for the Unification of certain Rules of Law relating to Bills of Lading-Hague Rules-)

معرفی شدند. این كنوانسیون در 23 February 1968 در بروسل با پروتكل VISBY اصلاح شد كه بعد از آن قوانین هیگ-ویزبی (Hague-Visby Rules) نامیده شدند

قوانین هیگ در رسیدن به دو هدف موفق بوده اند استانداردسازی مهمترین بندهای بارنامه و اصلاح عدم توازن در تقسیم وظایف و مسئولیت های بین مالك كشتی و مالك كالا در مورد خسارت دیدن كالا در جریان حمل و نقل

به جای مفاد و بندهای متعددی كه مالك كشتی را تقریبا در قبال هر زیان قابل تصوری كه در جریان حمل و نقل به كالا وارد می آمد غیر مسئول می كرد، كنوانسیون هیگ یك تقسیم مسئولیت بین كشتی و كالا ایجاد كرد. كنوانسیون Hague-Visby این شرایط را اندكی به نفع مالك كالا تغییر داد. اما هنوز قوانین هیگ-ویزبی به نفع مالك كشتی بود و این عدم تعادل در كشورهای در حال توسعه بیشتر نمایان بود

بعد از اقدامات مقدماتی، كمیته كشتیرانی UNCTAD و كمیسیون سازمان ملل متحد در رابطه با حقوق تجارت بین الملل (UNCITRAL) در سال 1978 كنفرانسی دیپلماتیك در هامبورگ برگزار كردند تا كنوانسیون جدیدی تهیه شود. كنوانسیون جدید ” كنوانسیون سازمان ملل در رابطه با حمل و نقل كالا از طریق دریا ” The United Nations Convention on the Carriage of Goods by Sea (Hamburg Rules) در اول نوامبر 1992 در حالی كه 20 كشور كنوانسیون مذكور را تصویب كرده بودند لازم الاجرا شد

در حال حاضر چهار حالت ممكن در مورد قوانین حاكم بر بارنامه ها وجود دارد:

1.    Hague Rules

2.    Hague-Visby Rules

3.    Hamburg Rules

4.    هیچ كدام از اینها !

 

بعد از اینها تنها چیزی كه حاصل نشد، قوانین یكپارچه می باشد.! علاوه بر این در سالهای اخیر بعضی كشورها قوانین جدیدی اتخاذ كردند كه تلفیقی از هیگ-ویزبی و هامبورگ می باشد و منجر به تعدد سلسله وظایف و مسئولیت ها شده است. قوانین جمهوری خلق چین، كشورهای اروپای شمالی (سوئد، نروژ، دانمارك و فنلاند)، استرالیا و نیوزلند نمونه هایی از این تلفیق می باشند. ایالات متحده امریكا نیز قانون حمل كالا از طریق دریا Carriage of Goods by Sea Act (COGSA) خودش را ایجاد كرده است كه شاید بتوان گفت افراطی ترین قانون در حقوق حمل و نقل بین الملل است

بارنامه , تعریف بارنامه , انواع بارنامه , قوانین بارنامه , بارنامه چیست؟ , مشخصات بارنامه چیست؟ , نحوه صدور بارنامه , عکس بارنامه , نام قدیم بارنامه , بارنامه حمل با کامیون , نمونه بارنامه , صدور بارنامه , بارنامه دریایی , بیمه نامه , اصطلاحات کشتیرانی , باربری , شرکت حمل و نقل بین المللی